یاد دارم که کربلا بودم
از غریبی چه ناله ها کردم
جسم جدم میان مقتل بود
با رقیه چه گریه ها کردم
******
یاد دارم که باب بیمارم
خون دل از عدوی کین می خورد
خواست جد من کند یاری
لیک ناگهان زمین می خورد
******
یاد دارم که بزم شرم یزید
خیزران آتشی بر این دل زد
من خودم با دو چشم خود دیدم
عمه سر را به چوب محمل زد
******
یاد دارم که در خرابه ی شام
بر دلم کوه عقده ها مانده
آمدم من مدینه اما وای
عمه‌ی من رقیه جا مانده

تسلیت صاحب شیعه که غمی دیگر شد
برگ مژگان ملائک ز سرشکش تر شد
بسکه بر ساقه‌ی گل ریخت عدو زهر جفا
پنجمین گل ز گلستان علی پرپر شد

  ای رهبر من، دلبر من، یا امام باقر
ای شور عشقت، در سر من، یا امام باقر
مولا مولا نظری کن(2)
*****
ای عشق من عشق پاک تو در لابلای صدر من است
در آسمانهای عاشقی روی تو ماه بدر من است
مهر رخ تو والشمس من موی تو شام قدر من است
از داغت ای گل، یاس و سنبل، یاسمن می سوزد
لبریز ناله، مثل لاله، قلب من می سوزد
مولا مولا نظری کن (2)
*****
تو پادشاه قلب منی عشق تو ای گل حاصل من
مهر تو روح امید من شوق مدینه در دل من
قبر تو ویران و بی حرم این صحنه باشد مشکل من
عنایتی کن، سر بخاک، تو دمی بگذارم
شاید همانجا، در مدینه، از غمت جان بسپارم
مولا مولا نظری کن (2)
*****
می میرم از غم که پیش تو سه ساله ای ای مولای من
پای برهنه بر روی خار میزد صدا کو بابای من
بابا بیا با عمو ببین آبله کرده دو پای من
در تاب و در تب، نیمه ی شب، اشکت شد روانه
می زد به قلبت، تا به افلاک، شعله ها زبانه
مولا مولا نظری کن (2)

اندوه بلای تو شده قاتلم ای یار
شد آتش داغت همه ی حاصلم ای یار
در غصه اسیرم، در زمزمه هستم
من زائر رویت، یا فاطمه هستم
*****
دیدم بخدا بر نوک نی جد غریبم
وا... ندانی که چه آن لحظه کشیدم
من رنج اسیری، دیدم به دو صد آه
در قافله بودم، با عمه به همراه
*****
من گر چه که مسموم از آن زهر جفایم
اما بخدا کشته ی ویرانه ی شامم
بار سفر خود، بسته ام خدایا
از درد و غم و رنج، خسته ام خدایا