مصطفی محمدزاده - منتظران مشهدالرضا

ای یاد تو در عالم آتش زده بر جانها

هر جا ز فراق تو چاک است گریبانها

ای گلشن دین سیراب با اشک محبانت

از خون تو شد رنگین هر لاله به بستانها

بسیار حکایتها گردید کهن اما

جان سوز حدیث تو ثبت است بدورانها

یکجان بره جانان دادی و خدا داند

کز یاد توچون سوزد تا روز جزا جانها

در دفتر آزادی نام تو بخون ثبت است

شد ثبت بهر دفتر با خون تو عنوانها

اینسان که تو جان دادی در راه رضای حق

آدم بتو می¬نازد ای اشرف انسانها

قربانی اسلامی با همت مردانه

ای مفتخر از عزمت همواره مسلمانها

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در یکشنبه 89/9/14 ساعت 7:10 عصر نظر

یا حسین مظلوم

ای که بر دوست تمنای نگاهی داری

بهر اثبات ارادت چه گواهی داری

بادت واله چو یعقوب شدن در شب و روز

گر چو او یوسف گم گشته به چاهی داری

از بردن اشک درون سوز نهانی باید

گر که از درگه او خواهش جاهی داری

تا که هستی به گدائی در دربار حسین

عزّت و فخر به هر مهترو شاهی داری

نام تو ثبت به دیباچه عشاق شود

گر که مهرش بدل خود پر کاهی داری

ای که در راه حسین استی و اولاد حسین

خوش به فردای دگر پشت وپناهی داری

اشک امروز بود توشه ره فردایت

گر به دیوان عمل جُرم و گناهی داری

اجر پیوسته تو نزد نزد حسین بن علی است

تا که در ماتم او اشکی و آهی داری

کربلا آرزوی ماست حسین جان مددی

چه بی منتظر چشم براهی داری

خاک راه تو بود حامدو زر می گردد

گر بر خاک ره خویش نگاهی داری

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در یکشنبه 89/9/14 ساعت 7:9 عصر نظر

یا کربلا

ای کرب و بلا منزل جانان منستی

یعنی تو مقام شه گل پیر هنستی

خود گلشن طاهائی و باغ دل زهرا

کاینان چمن اندر چمن از یاسمن استی

زان پیکر زیبا که بخاک تو عجین شد

تاچشم کندکار پر از نسترن استی

صد طعنه زند خاک تو بر حقة یاقوت

پرخون بس اندر تو زدرج دهن استی

گلزار و چمن را نشنیدنم غم اندوز

چونست که خود گلشن و بیت الحزن استی

ای کرب و بلا این چه جلالست که نامت

با نام حسین در همه جا مقترن استی

بس طرة مشگین بتو از اکبر و اصغر

بس جعد معتبر بتو از مرد وزن استی

از تو خم اندر خم دلهای شکسته

کاندر تونهالست شکن در شکن استی

از نافه مشکین غزالان حجازی

خود عبرت تاتار و خطار و ختن استی

خون جگر و پارة دل بس بتو آلود

خاک و گل تو رشگ عقیق بمن استی

هفتاد دو تن در تو همه سیم تنانند

بر هر یک از ایشان نگرم بیکفن استی

بهر جگر تشنه لبان تا بقیامت

هر صبح و نسیم سحری باد زن استی

شور دگرت باز بسر هست وفائی

این باده که خوری مگر از قعرون استی

گر شور حسین بر سر تو نیست بس از چیست

این شهد که امروز ترا در سخن استی

وفائی شوشتری

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در یکشنبه 89/9/14 ساعت 7:8 عصر نظر

یا حسین

ای کعبه عشقت حرم راز ونیازم

عمریست که با یاد تو در سوز وگدازم

ای قبله گه اهل ولا کرب و بلایت

خاک سر کوی تو مُهر نمازم

تو کشته و احیاگر اسلام حسینی

بر روح فداکاریت ای کشته بنازم

ارباب تو هستی و من خسته گدایت

یکدم نشود از کرمت قطع نیازم

تنها ز تو دم میزنم و دم بدم عمر

یادت بود ای مایه جان همدم رازم

در خلوت غم با دل بشکسته شب و روز

ذکر تو بود زمزمه راز و نیازم

جان میدهم اماّندهم مهر تو از کف

مِهرت شده مُهر سند عشق و جوازم

در کف به از اینم نبود مایه و گر نه

جان چیست که در راه تو جانانه ببازم

عمری بخطا رفتم و شادم بولایت

لطفی کن واز راه خطا دار تو بازم

گیرم که بسوزم بسزای عمل خویش

با آتش هجران تو ای دوست چه سازم

عمرم سپری گشت و ندیدم حرمت را

افسوس نباشد بجهان عمر درازم

اکنونکه امید سفری نیست بسویت

با گوشه چشمی زعنایت بنوازم

شاعر:محمد موحدیان

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در یکشنبه 89/9/14 ساعت 7:8 عصر نظر

یا حسین

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در یکشنبه 89/9/14 ساعت 7:6 عصر نظر

یا حسین

ای حســــین فــاطمه امــــــداد کن

از گــــدای خســــت? خــــود یاد کن

دل ز طــــوفان هــــوس ویران شده

خـــــان? دل را بـــــــــیا آبـــــــــاد کن

در دل بشکســـته ام با دست خود

لطـــف کــــن مـــیخانه ای بنیاد کن

جای مِی بر جام چشمم اشک ریز

با نگــاهت خســـته ای را شـاد کن

ذکـــر یـــا زهـــرا بگــــو در گوش من

تـــــا دم مـــــرگم مــــرا ارشـــاد کن

تـــــا نـــــگیرد خواب غفلت این دلم

بـــــانک هـل مـن ناصرت فـریـاد کن

آن صـــــــفای کــــربلا را یا حســین

در دل آلوده ام ایــــــــجاد کـــــــــــن

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در یکشنبه 89/9/14 ساعت 7:5 عصر نظر

یا حسین

ای دل سوختگان مست عنایات شما

چشم عشاق به باران نزولات شما

همه آفاق تجلی سلیمانی تان

خضر دلداده داوود مناجات شما

ای دل نازنشینان حریم ملکوت

در سراپرده محراب عبادات شما

کشتی ناجی خلقید به تائید خدا

بسیارند مصادیق کرامات شما

حاجتم را ز خداوند بخواهید که او

وعده داده به برآوردن حاجات شما

دل وارستگی از بند تعلق خواهد...

فیض تشریف به میقات ملاقات شما

سالها نقل محافل شده حرف غمتان

اشکها میگذرد پای حکایات شما

گوشه غمکده ای ژرف که نامش دنیاست

زنده هستیم به امید حوالات شما

متبرک به غبار سر این کوی شدم

آبرو یافته خاک خرابات شما

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در یکشنبه 89/9/14 ساعت 7:5 عصر نظر

یا حسین

ای حسین بن علی خون خدا

ای چراغ عشق مصباح الهدی

ای که در عرش خدا داری مکان

داده ای راه سعادت را نشان

نور عشقت می دهد بر دل جلا

ذکر نامت میدهد بر جان صفا

هرکسی در مکتب تو جان دهد

از عذاب روز محشر می رهد

ای خوشا آنکه محو رویت رویت گشته است

زائری بر گردد کویت گشته است

شیعه ای هستم که مولایم تویی

رحمت امروز و فردایم تویی

عشق تو پاکم نمود وزنده کرد

لطفت ای مولا مرا شرمنده کرد

هرچه بد کردم تو خوبی کرده ای

تیرگیها را زقلبم برده ای

من نفهمیدم اگر خطا کردم

کاش باشی شافعم ،روز جزا

کاش(مصلح)بر ضریحت سرنهد

تا ابد پروانه شمعت شود

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در یکشنبه 89/9/14 ساعت 7:4 عصر نظر

یا حسین

اى که به عشقت اسیر خیل بنى آدمند

سوخته گان غمت با غم دل خرمّند

هر که غمت را خرید عشرت عالم فروخت

با خبران غمت بى خبر ازعالمند

یوسف مصر بقا در همه عالم توئى

در طلبت مرد و زن آمده با درهمند

تاج سر ابوالبشر خاک شهیدان توست

کاین شهدا تا ابد فخر بنى آدمند

گشت چو کرب و بلا رایت عشقت بلند

خیل ملک در رکوع پیش لوایت خمند

خاک سر کوى تو زنده کند مرده را

زانکه شهیدان او جمله مسیحا دمند

هر دم از این تشنه گان گرطلبى بذل جان

در قدمت جان فشان با قدمى محکمند

در غم جسمت محب اشک نبارد چرا

کاین قطرات عیون زخم تو رامرهمند

این چشمها جز تو برای هیچ کس نیست

جز ماه در این برکه جای هیچ کس نیست

در آسمان تو فقط پرواز زیباست

چون در سرم جزتو هوای هیچکس نیست

چشم انتظارم لحظه مرگم بیایی

این چشم جزتوجای پای هیچ کس نیست

هر شب ملائک بر مقامم قبطه خوردند

این نوکری جز ما برای هیچ کس نیست

این قلبها اقا سرای توست اما

قلب تو جز زینب سذای هیچ کس نیست

کی گفته زینب بر اسارت مبتلا شد ؟

او جز تو اقا مبتلای هیچ کس نیست

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در یکشنبه 89/9/14 ساعت 7:3 عصر نظر

یا حسین

اى که دل ها همه از داغ غمت غمگین است

وى که از خون تو صحراى بلا رنگین است

نرود یاد لب تشنه ات از خاطره ها

هر که را مى نگرم از غم تو غمگین است

زان فداکارى و جانبازى مردانه تو

به لب خلق جهان تا به ابد تحسین است

نازم آن همت والا که تو را بود حسین

که قیامت سبب رشد و بقاى دین است

جان ز کف دادن و تسلیم به ظالم نشدن

آرى آرى به خدا همت عالى این است

جاودان خاطره نهضت خونین تو شد

چون که دین زنده از آن خاطره خونین است

جان به قربان تو اى کشته که خود فرمودى

مرگ با نام به از زندگى ننگین است

زان جفایى که به جان تو روا داشت یزید

تا ابد دیده تاریخ بر او بدبین است

میهمان کشتن و آنگاه اسیرى عیال

این گناهى است که مستوجب صد نفرین است

هر که از صدق و صفا دست به دامان تو زد

عزت هر دو جهانش به خدا تأمین است

چه کنم گر نکنم گریه به مظلومى تو

گریه آبى است که بر آتش دل تسکین است

تا منظم به جهان گردش لیل است و نهار

تا منوّر به فضا مهر و مه و پروین است

بر تو و بر همه یاران شهید تو درود

که ز خون شهدا عزّت دین تضمین است

غیر نام تو نباشد به زبان «خسرو» را

که ز نام تو بود گر سخنش شیرین است

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در یکشنبه 89/9/14 ساعت 7:3 عصر نظر

< << 36 37 38 39 40 >> >