آذر 89 - منتظران مشهدالرضا

(حضرت مسلم علیه السلام)

دوست دارم بارها از تن جدا گردد سر من تا شود تقدیم خاک پات، خون حنجر من

دوست دارم عضو عضوم طعمه‎ی شمشیر گردد تا تو لبخندی زنی بر زخم‎های پیکر من

دوست دارم وقت جان دادن به بالینم بیایی تا بیفتد بر گل رویت نگاه آخر من

دوست دارم در هجوم خنده‎های تلخ دشمن بر تو ریزد همچو باران، اشک از چشم تر من

دوست دارم تا به جرم عشق تو، کوچه به کوچه از فراز بام‎ها آتش بریزد بر سر من

دوست دارم در کنار دختر مظلومه‎ی تو صورت خود را کند تقدیم سیلی، دختر من

دوست دارم دور عباس علمدارت بگردم تا شود ام‎البنین، فردای محشر مادر من

دوست دارم تا به جرم عشق گردم سنگ‎باران سنگ‎ها گردند بین کوچه‎ها، هم سنگر من

دوست دارم طوعه بعد از کشتنم آید سراغم در کنار پیکرم گرید به جای خواهر من

دوست دارم تا بریزد بحر بحر از چشم میثم اشک خونین بر من و بر لاله‎های پرپر من

"غلامرضا سازگار"

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در یکشنبه 89/9/14 ساعت 9:38 عصر نظر

یا حسین

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در یکشنبه 89/9/14 ساعت 9:37 عصر نظر

یا حسین

چون میسر نشود فرصت دیار شما

ما که رفتیم خداوند نگهدار شما

نامتان روی علم بود و زدستم افتاد

کاش برداردش از خاک علمدار شما

جرم عشق است که یاد چنین بسته مرا

او ندانست که مائیم گرفتار شما

خسته بودم اگرم دست به دیواری رفت

ورنه تکیه نکنم جز سر دیوار شما

دیده پنجره بسته است به دیدار بهار

دام پاییز کمین کرده به گلزار شما

باد هم از نفس افتاده و یاری نکند

شرح حالی دهد از پیک سر دار شما

جان آقا نکند تشنه بیایی اینجا

آب هم نیست در این شهر طرفدار شما

پشت هر بام کمین کرده کسی منتظر است

سنگها دیده به راهند به دیدار شما

آخرین جمله دلداده تان خواهشی است

باز گردید خداوند نگهدار شما

محمد عظیمی

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در یکشنبه 89/9/14 ساعت 9:35 عصر نظر

یا حسین

(حضرت حُر)

عزیز فاطمه! بر درگه عفوت سر آوردم گناهی از تمام کوه‎ها سنگین‎تر آوردم

من آن حُرّم کز اول خویش را سد رهت کردم تو را در این زمین بین هزاران لشگر آوردم

به جای دسته گل با دست خالی آمدم اما دلی صد پاره‎تر از لاله‎های پرپر آوردم

نشد تا از فرات آب آورم از بهر اطفالت ولی بر حنجر خشکیده‎ات چشم تَر آوردم

غبارم کن، به بادم ده مرا، دور سرت گردان فدایم کن که در میدان ایثارت سر آوردم

گرفته جان به کف در محضرت، فرزند دلبندم قبولش کن که قربانی برای اصغر آوردم

سرشک خجلت از چشمم چو باران بر زمین ریزد زبان عذرخواهی بر علیّ اکبر آوردم

همین ساعت که بر من یک نظر از لطف افکندی به خود بالیدم و مانند فطرس پر بر آوردم

بده اذنم که خم گردم، ببوسم دست عبّاست که روی عجز بر آن یادگار حیدر آوردم

چه غم گر جرم من از کوه سنگین تَر بُوَد میثم که سر بر آستان عترت پیغمبر آوردم

"غلامرضا سازگار"

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در یکشنبه 89/9/14 ساعت 9:35 عصر نظر

یا حسین

(حضرت قاسم علیه السلام)

این تن غرقه به خون مصحف پامال من است این عزیز دل زهرا و حسین و حسن است

اِرباً اربا شده مثل علی اکبر، پسرم پیرهن از تن و تن پاره‎تر از پیرهن است

خونِ سر آب وضو، سنگِ عدو مهر نماز اشک در دیده و خون جگرش در دهن است

زخم شمشیر کجا، جای سم اسب کجا؟ اسب‎ها از چه نگفتید که این قلب من است؟

کاش یک بار دگر اسم عمو را می‎برد حیف کز خون دو لبش بسته، خموش از سخن است

اشک می‎ریزم و با دیده‎ی خود می‎نگرم که گلم دستخوش باد خزان در چمن است

سیزده ساله‎ی من، ماه شب چاردهم از چه دور بدنت این همه شمشیرزن است

بر تن پاک تو ای حجله‎نشین یم خون پیرهن جامه‎ی خونین شده، خلعت کفن است

بزم دامادی تو دامن صحرای بلاست خونِ رخساره حنا، شاخه‎ی گل زخم تن است

میثم آتش به شرار جگرت ریخته‎اند آه جانسوز تو سوز دل هر مرد و زن است

"غلامرضا سازگار"

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در یکشنبه 89/9/14 ساعت 9:34 عصر نظر

یا حسین

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در یکشنبه 89/9/14 ساعت 9:33 عصر نظر

یا حسین

به شوق همرهی ات کربلا نشین شده ام

میان درد کشان تو بهترین شده ام

مرا مجوی که چیزی زمن نمی یابی

که با طهارت این خاکها عجین شده ام

بیا وپیرهنم را زخاکها بردار

اسیر پنجه صد گرگ درکمین شده ام

ببر به درد و بلایت سلام قاسم را

که بین حلقه انگشترش نگین شده ام

به زیر شیهه اسبان صدای من گم شد

همین یتیم شکسته نفس همین شده ام

مرا به دیده یک آسمان نگاه کنید

کنون که هم نفس چند نقطه چین شده ام

میان هر دهه اول محرم تو

دلم خوش است اگر شام پنجمین شده ام

رضا جعفری

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در یکشنبه 89/9/14 ساعت 9:32 عصر نظر

یا حسین

ای حرمت کعبه آزادگان

قبله گه دل به خدا دادگان

درّ یتیم حسنِ فاطمه

شمع دل انجمن فاطمه

جان جوانان بنی هاشمی

چشم و چراغ شهدا قاسمی

رشته جان طرّه گیسوی تو

پنجه دل شانه کش موی تو

درس وفا از پدر آموخته

شمع شده آب شده سوخته

زینب و عباس و حسین و حسن

روی دل آرای تو را بوسه زن

بزم زفاف تو در امواج خون

حُسنِ تو از خون جبین لاله گون

نُقل عروسی تو باران سنگ

نای شب وصل تو آوای جنگ

شمع شرار جگر خواهرت

عود دل سوخته مادرت

ماه غزالان به بَرَت فوج فوج

اشک به چشم همگان موج موج

شاعر:سازگار

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در یکشنبه 89/9/14 ساعت 9:31 عصر نظر

یا حسین

آقا سفیر تو ز غمت داد می زند

از اوج غصه تکیه به دیوار می زند

مسلم غریب و بی کس و یاور به کوچه ها

سنگ تورا به سینه غمخوار می زند

له له لبم برای کمی آب می زند

دشمن مرا به حال عطش دار می زند

باغ و بهرو گل، به خدا یک لطیفه است

کوفه به حقّه دم ز طرفدار می زند

مردی برای دعوت در جشن نیزه ها

در کوچه های وادی غم جار می زند

اینجا میا که خواهر بی معجرت، حسین!

گشتی میان کوچه و بازار می زند

اینجا میا که دختر کوفی به زیورش

طعنه به یاس حیدر کرّار می زند

اینجا میا که بی شرفی تازیانه اش

بر بچه های زار و عزادار می زند

دنیا حقیر می شود آنجا که کودکی

سنگی به نی، به رأس علمدار می زند

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در یکشنبه 89/9/14 ساعت 9:30 عصر نظر

یا حسین

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در یکشنبه 89/9/14 ساعت 9:29 عصر نظر

< 1 2 3 4 5 >> >