گرفته راه گلویم به عقده‌های فرج
به سر هوای تو دارم، به دل نوای فرج
ببین که زخمیِ زخمی ز تیرِ هجرانم
به نیمه جانیِ من ده کمی دوای فرج
به کودکی دلِ من را هوایی‌ات کردی
دلیل پیری من شد فقط هوای فرج
برای این که ندیده نبینمت بروم
هزار مرتبه خواندم تو را دعای فرج
ولی گمان نکنم قابلِ رخت باشد
غلامِ رو سیه و روی تو صفای فرج؟
بیا و در شبِ قدرم، بخوان مناجاتی
ای ابتدای جدایی، ای انتهای فرج
فقط بیا و بگو تا که فرصتی باقیست
ندیدی از من رسوا دمی وفای فرج

چرا او را قائم آل محمد(علیه السلام
)نامیدهشد؟!                                     

ابوحمزه ثمالی می گوید:                                                                

از حضرت امام محمد باقر(ع)پرسیدم:ای فرزند رسول
خدا!مگر شما ائمه،همه   

قائم به
حق نیستید؟                                                                      

فرمود:بلی                                                                               

عرض کردم:پس چرا فقط امام زمان(عج)قائم نامیده
شده است؟                    

حضرت فرمود:هنگامی که جدّم حسین ابن علی(ع)به
شهادت رسید،فرشتگان به

درگاه خداوند متعال نالیدند و گریستند وعرض
کردند:پروردگارا!آیا کسی را که   برگزیده
ترین خلق تو رابه قتل رسانده است به حال خود وا می گذاری؟  

خداوند متعال به آنها وحی فرستاد:آرام بگیرید!به
عزّت و جلالم سوگند!از آنها انتقام خواهم کشید،هرچند بعد از گذشت زمانی باشد.                       

آنگاه پرده حجاب را کنار زد و فرزندان حسین(ع)را
که وارثان امامت بودند،به

آنها نشان داد.ملائکه از دیدن این صحنه بسیار
مسرور شدند.             

یکی از آنها در حال نماز می خواند. حق تعالی
فرمود:به وسیله این قائم از آنها انتقام خواهم گرفت.                                                      

اللهم عجل لولیک الفرج                                             

داستانهائی از امام زمان(از کتاب بحار
الانوار)حسن ارشاد                       

مجمع الذاکرین بیت اباصالح(عج) مشهدالرضا                                

بینوایم نوای من مهدی است

دردمندم دوای من مهدی است

من غریبم در این زمان ولی

مونس و آشنای من مهدی است

گرچه از داغ هجر می سوزم

راضیم جون شفای من مهدی است

گه به یادش ز خواب بر خیزم

نیمه ی شب دعای من مهدی است

من نخواهم بهشت بی مهدی

جنت با صفای من مهدی است

در دم مرگ با ولایت او

آخرین حرف نای من مهدی است

چون قیامت ز خاک برخیزم

اندر آنجا ندای من مهدی است

آن که در روز حشر می بخشد

از عنایت خطای من مهدی است

بیا پا بر سرم بگذار تا خاک درت گردم
غبارم کن، به بادم ده، بگو دور سرت گردم
اگر چه کم تر از سنگم، بیا آیینه ام
گردان
که یک شب رو به رو با روی ازگل بهترت
گردم
به جای آنکه باشم کوه آتش، هیزم خشکم
سرا پا آتشم کن تا مگر خاکسترت گردم
نگاهم مرده،ای چشم خدا، اینک نگاهم کن
که هر دم زنده از فیض نگاه دیگرت گردم
نه من آن قدر دارم تا شوم خاک سپاه تو
مگر خاکم کنی تا پایمال لشکرت گردم
غبارم کن که از جا خیزم و بر پات بنشینم
نسیمم کن که دور قبر زهرا مادرت گردم
اگر ازصحنه گیتی کنی محوم، چه غم دارم؟
نیاید لحظه ای بر من که محو از خاطرت
گردم
خوش آن روزی که آید از کنار کعبه، آوایت
سراپا محو فریاد عدالت گسترت گردم
خدا را آتشی تا "میثمت" را آب
گردانی
الهی اشک باشم، دور چشمان ترت گردم

کنار پنجره اُحد نشسته دلم

بیاد حمزه در آنجا دخیل بسته دلم

شهید مکتب قرآن که از شهادت او

چو قلب خاتم پیغمبران شکسته دلم

زداغ پیکر لاله مثال و مثله او

بگریه خاسته چشمم به خون نشسته دلم

بیاد فاطمه آن زائر شهید اُحد

کند زیارت قبرش را فکار و خسته دلم

به قبر خاکی و ویران او نثار کند

زپاره پاره دل لاله بسته بسته دلم

تا خطّه ی ری بوی تو آمد به مشامش

سر زد به سما بوی خدا از در و بامش

هرکس که سلامی دهد از دور به قبرت

آرند ملایک همگان عرض سلامش

در قدر وشرف بنده همانند تو باید

تا مذهب خود عرضه کند نزد امامش

با طاعت کونین اگر بنده در آید

بی مهر شما بوی بهشت است حرامش

گر بر سر ری خون حسین ابن علی ریخت

زین فاجعه بودی به حسین ننگ مدامش

تا پیکر پاک تو نهان گشت به خاکش

بردند زمین ها همه حسرت به مقامش

ایران ز تجلّای تو شد کعبه ی اجلال

ری گشت سپهر و تو شدی ماه تمامش

من رشگ به آن تشنه برم ای یم توحید

کز کوثر عرفان تو شیرین شده کامش

(میثم)نه ثناخوان شما بودهاز آغاز

لطفی که شمارید در این کوی غلامش

گر قبر حسن جدّ تو دور از نظر ماست

ری یثرب و قبر تو بقیع دگر ماست

شاعر:غلامرضا سازگار(میثم)

ای جود و کرم قطره ای از بحر عطایت

ای دست کریمان همه بالا به دعایت

درویش صفت خیل کریمان همه آرند

کشکول گدائی به سر کوی گدایت

ری کرب وبلای فقرا و تو حسینش

ایران چو یکی حلقه،نگین صحن وسرایت

گردیده دعای همه مقرون به اجابت

در حائر پاک حرم روح فزایت

صد بار بشویم دهن از چشمه ی زمزم

یک بار مگر لب بگشایم به ثنایت

ای نجل نبی ای پسر یوسف زهرا

ای صورت خوبان همه خاک کف پایت

پامال کند سلطنت هر دو جهان را

هرکس که زند دست به دامان ولایت

لبریز بود جام دل ما ز فرغت

پرواز کند جان زتن ما به هوایت

از خاک حریم تو دمد فیض مسیحا

یا معجزه ی موسی آید ز عصایت

زوّار حسین است به لطف و کرم تو

هرکس که نهد چهره به خاک حرم تو

شاعر:غلامرضا سازگار(میثم)