بینوایم نوای من مهدی است

دردمندم دوای من مهدی است

من غریبم در این زمان ولی

مونس و آشنای من مهدی است

گرچه از داغ هجر می سوزم

راضیم جون شفای من مهدی است

گه به یادش ز خواب بر خیزم

نیمه ی شب دعای من مهدی است

من نخواهم بهشت بی مهدی

جنت با صفای من مهدی است

در دم مرگ با ولایت او

آخرین حرف نای من مهدی است

چون قیامت ز خاک برخیزم

اندر آنجا ندای من مهدی است

آن که در روز حشر می بخشد

از عنایت خطای من مهدی است