اگر هزار بشیر آمد و نذیر آمد ----- محمد است که بى مثل و بى نظیر آمد
ز آسمان رسالت بتافت ختم رسل ----- که چرخ معدلت از طلعتش منیر آمد
عقول ناقصه از شرم دم فرو بستند ----- که عقل کامل و کل در سخن دلیر آمد
به قدرت صمدى در صنم شکست افتاد ----- که دور سلطنت واحد قدیر آمد
بساط ظلم بر افتاد از بسیط زمین ----- بشیر عدل الهى چو بر سریر آمد
نخست مرد خدایى که دست بیعت داد ----- رسول را به صباح و مساظهیر آمد
على ولى خدا صاحب ولایت بود ----- که بهر نصرت حق ناصر و نصیر آمد
بدان مثابه که هارون وزیر موسى بود ----- على معین رسول آمد و وزیر آمد
به پاس خدمت پیمان ، شه ولایت شد ----- که مست جام ولا از خم غدیر آمد
على به خدمت اسلام فضل سبقت داشت ----- که پاس خدمت دیرینه ناگزیر آمد
على ز روز صغر از کبار امت بود ----- اگر چه در شمر سال و مه صغیر آمد
وصایت على آموخت حکمتى ما را ----- که بر حکومت اقوام دلپذیر آمد
که پیشوایى ملت نصیب مردانى است ----- که سبق خدمتشان بر جوان و پیرآمد
اسیر نفس نشد یک نفس على ولى ----- نشد اسیر که بر مؤمنین امیر آمد
امیر خلق کجا و اسیر نفس کجا! ----- که سربلند نشد هر که سر به زیر آمد
على نداد به باطل حقى ز بیت المال ----- که از حساب و کتاب خدا خبیر آمد
على نخورد غذایى که سیر برخیزد ----- مگر که سیر خورد آن که نیم سیر آمد
على غنى نشد الا به یمن دولت فقر ----- که دولتش به طرفدارى فقیر آمد
على ستم نکشید و حقیر ظلم نشد ----- نشد حقیر که ظالم برش حقیر آمد
على ز مظلمه خلق سخت مى ترسید ----- که حق به مظلمه خلق سختگیر آمد
درود باد بر آن ملتى که رهبر وى ----- چنین بلند مقام و چنین خطیر آمد
غدیر خم نه همین عید مذهبى ما راست ----- که عید ملى ما نیز در غدیر آمد
به مهر آل على غاصب از عجم بگریخت ----- به دوستى على شو که دستگیر آمد
درود باد بر ایران که نقش تاریخش ----- ز مهر آل على نقش هر ضمیر آمد
درود باد بر ایران که انتقام على ----- ز روبهان بگرفت و به کام شیر آمد
سخن به مدح على کس نگفت چون سرمد ----- اگر هزار سراینده و دبیر آمد

( صادق سرمد و: 1339 ه ش )