دردامو
به کی بگم من اشک تو چشمام حلقه بسته
همسرم پشت در و منتظر مرگم نشسته
جگرم می سوزه از تشنگی و قلبم کبابه
یه کمی آب ، بخدا آب دادن تشنه ثوابه
رو به قبله شدم و اومده مادرم کنارم
پیش پاش می خوام بلند شم بخدا رمق ندارم
اگه جسمم سه رو اینجا به روی بام لاله گون بود
اگه بال چند کبوتر روی جسمم سایه بون بود
دیگه بی کفن نبودم پیکرم یه پیرهن داشت
تابوتم کوهی ز گُل بود بدن من یه کفن داشت
دیگه طفلی نبود اینجا روی خاکا بکشونند
دیگه خیمه ای نداشتم پیش چشمم بسوزونند
سر جدمو بریدند تنش و بخاک کشیدند
خیمه هاش آتیش گرفت و بچه هاش رو خار دویدند