«جواد
رضا»

خدایا ندارم بغیر از تو کس

ز بس ناله کردم ندارم نفس

جواد رضایم که بى آشنایم غریب غریب

رسان جرعه آبى به لبهاى من

که مى ‏سوزد آخر سراپاى من

دلم را شکستى

در حجره بستى

جواد رضایم که بى آشنایم غریبم غریب

ز جنت بیاید کنون مادرم

بگیرد به دامن ز لطفش سرم

مزن کف تو دیگر

حیا کن ز مادر

جواد رضایم که بى آشنایم غریبم غریب