دربـار رضـا چـه بـاصـفـــا مــی
بـیـنــم

بـرتــر ز حـریـم کـبـریـــا مـی
بـیـنم

فـردوس بـریـن بـه پـیـش جـاه و فر او

از دیــده عـقــل کــم بـهـا مـی
بـیـنم

جـبـریـل امـیـن ز بـهـر تـعـظـیم و
سلام

عـجـز و ادب بــالـتـجـــا مـی
بـیـنـم

بر طوف رواق و مرقدش صبح و مسا

پروانه صفت شـاه و گـدا مـی بینم

هـر سـوخـتـه جـان را بـه سر تربت او

بـر لـب سـخـن رضا رضا می بینم

چـون سـاز کـنـم سـخـن به سوز غم تو

عـالـم ز محن،‌ غرق عزا می بینم

صـدهـا چـو «حـیـاتـی»‌ بـه در خـانه
تو

من ریزه خور خوان شما می بینم