عنایت حضرت امام رضا به سلمانی

در مدت توقف حضرت رضا علیه‏السلام در شهر نیشابور
روزی امام وارد حمام شد. سلمانی برای تراشیدن سر مبارک آن حضرت به حضور معرفی شد و
شروع به کار کرد. در خاتمه امام توجهی به سنگ دست وی نمود و سنگ به طلا تبدیل شد. سلمانی
گفت: یا بن رسول الله، من از شما طلا نمی‏خواهم، تقاضای دیگری دارم. 

فرمود: آنچه میل داری بخواه

عرض کرد: در آن وقتی که ملک الموت برای قبض روح
من حاضر شود، فراموشم نفرمایی. 

امام فرمود: طلا را بردار، قول می‏دهم که هنگام
مردن هم تو را فراموش نکنم. 

روزی حضرت در مجلس مأمون خلیفه‏ی عباسی بود در حالی
که کلیه‏ی وزرا و رجال مملکت اطراف او بودند. یکباره صدای حضرت را شنیدند که فرمود
لبیک، و امام را ندیدند، به فاصله‏ی مدتی کم دیدند که حضرت روی مسند نشسته است. مأمون
عرض کرد: یا بن رسول الله، کجا تشریف بردید؟ 

فرمود: در راه که می‏آمدم، مرد سلمانی در شهر نیشابور
از من خواست که هنگام مرگ کنار او حاضر شوم، من هم به او قول دادم. اکنون در این مجلس
صدای او را شنیدم که در حال احتضار بود و مرا می‏طلبید. به وعده‏ی خود وفا کردم، کنار
بسترش رفتم و سفارش او را به ملک الموت نمودم.