« جان پیغمبر »
پر کشم سوى زهرا، راحت گردم از غم‏ها
با جام زهر دشمن، حاجتم گشته روا
دلتنگم اى مدینه، خسته از جور و کینه
مى‏سوزم از غم یار، شعله دارم به سینه
مادر اى جانانه ‏ام، بى تو در غمخانه‏ ام
همچو تو دشمنم زد، آتشى بر خانه‏ ام
وارث حیدرم من، جان پیغمبرم من
از همه اهل عالم بنگر غریب ترم من
مظلومم و غریبم، داغت برده شکیبم
سوى بالینم بیا، اى که هستى طبیبم
همه دارو ندارم، به دل عشق تو دارم
یک دم کنارم نشین، تا به تو جان سپارم
(سبک
: اول مظلوم ) (هستم غریب و تنها) ***