یا ای یوسف زهرا
گره بگشا ز کار ما

که از وصلت رسد
جانا به پایان انتظار ما

بیا تا یوسف کنعان
شود همچون زلیخایت

فدای روی زیبایت
که برد از دل قرار ما

خزان بی تو بودن
را کجا تاب آورم ای گل

بیا تا با نسیم تو
رسد از ره بهار ما

به شام دوریت یارا
غم هجرت کشد ما را

بتاب ای ماه دل
آرا در این شبهای تار ما

شده قلب همه یاران
اسیر رشته هجران

به یاری گرفتاران
بیا ای تک سوار ما

سوارانی روانندو
به پاها سلسله دارند

مگر جانا نمی‌بینی
به نیزه راس یار ما

بیا ذکر مصیبت کن
ز جای پای سرخ گل

به اشک خون بده
شرمی ز یار سربدار ما