در ورطه غم عاشق خود را نگذاری

این غمزده را در دل دریا نگذاری

هر روز به شوق رخ تو دیده کنم باز

امروز دگر وعده به فردا نگذاری

دنبال تو می گردم و بی خود شدم از خود

دیوانه خود را به تماشا نگذاری

امید من آن است که تو دستم بگیری

درمانده ام ای دوست مرا وا نگذاری

سوگند به زهرا که کسی جز تو ندارم

یک لحظه مرا بی کس و تنها نگذاری

دامان مرا پر کن و در من نظری کن

 مسکین درت را به تمنا نگذاری

تنها گره ما به نگاه تو شود باز

مارا به امید دگران وا نگذاری

روشن نشود دیده تاریک(وفائی)

بر روی دو چشمش قدمی تا نگذاری

چون گرد کند دست قضا نقش زمینم     

   باشد که به خاک سر راهت بنشینم

عمرم سپری گشت به امید نگاهی

حیف است که یک لحظه جمال تو نبینم

ادیان ملل را همه جا خواندم دیدم

دین نیست به جز مهر تو ای مهر تو دینم

برگ وبر مندوستی تو است و گرنه

بذری نفشاندم که از آن خوشه بچینم

آغوش لحد خوبتر از دامن یار است

شک نیست همین است همین است یقینم

تو شهره شدی در کرم و من به گدایی

جز این چه توان کرد تو آنی و من اینم

باز آی که جان از نفس سینه بر آید

با ناله ی یابن الحسن از قلب حزینم

دیوانه دیدار توام ای گل نرگس

گو سنگ ببارد زیسار ویمینم

از سینه رسد ناله به امواج سمایم

وزدیده چکد اشک به دامان زمینم

من(میثم)کوی توام ای یوسف زهرا

حاشا که جز دار غم عشق گزینم

یارب مگشا نامه اعمالم را                               

روی سیاهم نشان دهد حالم را     

ای عفو تو منتهای آمال همه                             

برهم مزن ای امیدم آمالم را        

یوسف شود آنکس که خریدار تو باشد

عیسی شود آن خسته که بیمار تو باشد

گر خاک شود سرمه ی خاموشی سیل است

آن سینه که گنجینه اسرار تو باشد

هر چاک قفس از تو خیابان بهشتی است

خوشبخت اسیری که گرفتار تو باشد

سیلاب قیامت به نظر موج سراب است

آن را که نظر واله رفتار تو باشد

بر چهره ی گل پای چو شبنم نگذارد

آن راهروی را که به پا خار تو باشد

خوابی که به از دولت بیدار توان گفت

خوابی است که در سایه دیدار تو باشد

از چشمه خورشید جگر سوخته آید

هر دیده که لب تشنه دیدار تو باشد

(صائب)اگر از خویش توانی بدر آیی

این دایره ها نقطه پرگار تو باشد

یارب مگشا نامه اعمالم را                               

روی سیاهم نشان دهد حالم را     

ای عفو تو منتهای آمال همه                             

برهم مزن ای امیدم آمالم را        

یارب مگشا نامه اعمالم را                               

روی سیاهم نشان دهد حالم را     

ای عفو تو منتهای آمال همه                             

برهم مزن ای امیدم آمالم را        

هان ای بشریت جهانیان مردم روی زمین اینک ما از خدای توانا یاری

می طلبیم وتمام ایمان آورندگان به خدا و کسانی را که ندای جهانی ما را پاسخ

مثبت میدهند همه را برای تحقق اهداف الهی وانسانی خویش به یاری

می خوانیم وهمه را به حق وعدالت دعوت میکنیم.

مردم!ما خاندان پیام آور شما محمد(ص) هستیم وشایسته ترین و نزدیکترین

وسزاوارترین مردم به خدا وپیامبرش.

...اینک خدای را!خدای را!راعایت حقوق وپذیرش آرمان ها و اهداف

بلند ما را فراموش نکنید.

ما را در میدان عدالت گستری وستم ستیزی تنها وا مگذارید ودست از

یاری ما بر ندارید تا خدا شما را یاری کند.

{بخشی از نخستین خطبه حضرت مهدی عج}

من آن پروانه ام که پر ندارم  

 بجز این در در دیگر ندارم

 غلام حلقه در گوش توام

     که اربابی زتو بهتر ندارم

 طواف کعبه با عشق تو کردم

      بجز عشق تو من بر سرندارم

     توئی معشوق دل فرهاد عاشق

 زتو شیرین وشیرین تر ندارم

 مرا انگونه مادر پروریده

 که دست از دامان تو بر ندارم

 تو محبوب همه محبوب هائی

بجز تو دلبر دیگر ندارم

 غمت را در جهان بر جان خریدم

 بهایش غیر چشم تر ندارم

ترا دارم چه غم دارم حسین جان

 دگر خوفی من از محشر ندارم 

در بحارالانوار از امیرالمومنین حضرت علی(ع) آمده که فرمود:

منتظر فرج باشید واز رحمت خداوند نا امید نشوید به درستی که خوشایندترین اعمال نزد خداوند عزوجل انتظار فرج است.

اللهم عجل لولیک الفرج(عج)           

در توقیعی که امام زمان (عج)به شیخ مفیدنوشته اند:

ما نظر خود را از شما بر نمی گیریم(که به حال خود وا بمانید)و فراموشتان نمی کنیم اگر چنین نبود گرفتاریها شما را از پا می انداخت و دشمنان شما را از بین می بردند.

اصول کافی ج1ص 407

عمری به انتظار نشستم نیامدی

چشم از همه بغیر توبستم نیامدی

ای مایه امید بشر رشته امید

از هر کسی بجز تو کسستم نیامدی

ای خضر راه کمشدگان در مسیر عشق

چشم انتظار هر چه نشستم نیامدی

ای سرو سرفراز کلستان زندگی

دی مگر حقیر و پستم نیامدی

کفتی دل شکسته بود جای من که من

این دل بخاطر تو شکستم نیامدی

 با حلقه های موی تو کفتم شبی به راز

ای حلقه امید به دستم نیامدی

عمرم به انتظار تو اخر شد و هنوز

درآرزوی روی تو هستم نیامدی

 من(خسرو)مدیحه سرای توام چرا

دیدی زجام عشق تو مستم نیامدی

چه شود اگر بیایی مه روی تو ببینم

گل بوسه ها ز خاک قدمت شها بچینم

چه شود اگر بیایی بنهی قدم به چشمم

که چو خار خشک بسوزان به کنار گل نشینم

زده ام گره دلم را به ولای تو ای جان

در اشکم از غم دل شده سیل بر جبینم

بنگر به روز و حالم که چسان شکسته بالم

به هوای وصلت ای گل بنگر که دل غمینم

تو کریمی و گدایت به گدایت نشسته

کرمی ز راه رحمت که گدای مستکینم

 اللهم عجل لولیک الفرج عج