سوخت از زهر ز پا تا به سرم

آب گردیده خدایا جگرم

پسرم مهدی موعود کجاست

تا ببیند که چه آمد به سرم

دشمنانم همه شادند ولی

گرد غم ریخت به روی پسرم

پسرم گرید و گوید هردم

پدرم ای پدرم ای پدرم

یاد تنهایی مهدی هر دم

می رود خون ز دو چشمان ترم

طوطی باغ جنانم اما

ریخت یا رب به جهان بال و پرم

پیکرم شمع صفت آب شده

قاصد مرگ نشسته به برم