همه شب فکر من اندر پی
دلدار بود

در سویدای دلم عکس رخ
یار بود

به تمنای وصالش بنشستم
همه عمر

به امیدی که شبی وعده
دیدار بود

چه سحر ها بگذشت و خبر
از یار نشد

حاصل روز وشبم آه و شرر
بود

گرچه عمرم سپری شد همه
در حسرت دوست

در غروب دل من نور
پدیدار بود

ترسم از آن که بمیرم
نچشم شهد وصال

که چنین حادثه ای مشکل
و دشوار بود

لطف کن رخ منما از من
دل خسته نهان

گرچه عشاق سر کوی تو
بسیار بود

گیرم این که به فراق تو
کنم صبر ولی

سختر از آن بخدا طعنه
اغیار بود

(خوشدلم)کن به نگاهی که
در این شام فراق

مرغ روحم به هوای تو
گرفتار بود

اللهم عجل لولیک
الفرج(عج)

مجمع الذاکرین بیت
اباصالح عج مشهد مقدس