ای بخون غلطیده ای نور دل لیلا علی جان

خیز از جا،ای تو آرام دل بابا علی جان

تیره شد از داغ مرگت دیده ام ای نور دیده

خاک غم بادا پس از تو بر سر دنیا علی جان

رفتی و راحت شدی از درد و رنج زندگانی

لیک دیگر مانده ام من بیکس و تنها علی جان

خوندل جای سرشک از دیده می بارم چوبینم

گشته از خون تو رنگین دامن صحرا علی جان

گر سرت گیرم بدامن ور ببوسم روی ماهت

دل نمی آساید از این داغ جانفرسا علی جان

راحت جانم تو بودی سرو بستانم تو بودی

کاندرین دشت بلا افتاده ای از پا علی جان

بشکند دستی که فرقت را چنین درهم شکسته

آنکه بیرحمانه کشتت حق کشد او را علی جان

در غم هجرت بنالم یا ازین حسرت که بینم

تشنه لب جانمیسپاری بر لب دریا علی جان

در جزای این رثا کامروز بنویسد(مؤید)

من شفعیعش میشوم در عرصه ی فردا علی جان

شاعر :سید رضا مؤید