دست دل می زنم به دامانت      می سرایم برای چشمانت

ای که رحمت شبیه بارانی        می چکد از میان دستانت

عین آبی ومن کویرترین            تشن? قطره های بارانت

نظری ای جناب بسم الله                تا شوم آشنای قرآنت

من کیم تا فدائیت باشم               جان عالم فدای سلمانت

من کبوتر شدم که شاید                آشنایم کنی به ایوانت

عَجَزَالواصِفونَ عَن صِفَتِک

ماعَرَفناکَ حَقَّ مَعرِفَتِک

آفتابی ،تو اصل خورشیدی             نور باریده ای وتابیدی

بر سر هر که بود در عالم      هر کسی هر کجا که می دیدی

از ازل بوده ای تو عین خدا            تا ابد ماندگار وجاویدی

هیچ کس تا مقام تو نرسید               تو تجلایِ ناب توحیدی

خان? خشتی تو خالی بود              هر چه بود ونبود بخشیدی

لحظ? خلق عالم ایجاد               لحظه ای بود که تو خندیدی

عَجَزَالواصِفونَ عَن صِفَتِک

ماعَرَفناکَ حَقَّ مَعرِفَتِک

تا شوم پیش پایتان پر پر           سر ما را جدا کن از پیکر

یا بسوزان مرا به باد بده             مثل پروانه،مثل خاکستر

نذر کردم برای تو باشم               تا دم مرگ،تا دم محشر

بر سر سفر? تو مهمانم           بده یک جرعه آب از کوثر

سائلم دست خالی آمده ام              بده آقا به من تو انگشتر

نیم? دیگر رسول خدا                بی تو کامل نبود پیغمبر

عَجَزَالواصِفونَ عَن صِفَتِک

ماعَرَفناکَ حَقَّ مَعرِفَتِک

تاج لولاک روی سر داری         شیر مردی،امیر وسر داری

ذوالفقار آمد وخدا فرمود              باید این را فقط تو برداری

در حدیث آمده که پشت نداشت       زره ای بر تنت اگر داری

بی سبب نیست ترس دشمن تو            اسد اللهی وجگر داری

دست مارا گره بزن بر آن           شال بندی که بر کمر داری

ای که مثل خدا به هر جائی      هر چه که هست تو خبر داری

عَجَزَالواصِفونَ عَن صِفَتِک

ماعَرَفناکَ حَقَّ مَعرِفَتِک

حق هر آن چه که هست داده به تو    هر چه که با حق است داده به تو

شد مقدّر که دست حق باشی                از زمانی که دست داده به تو

خلق جنت تمام شد به خدا                       درِ آن راکه بست داده به تو

دست ما نیست بین عالم زر                   دلمان که شکست داده به تو

حق هرآن چه که هست داده به تو      هست حق فاطمه است داده به تو

عَجَزَالواصِفونَ عَن صِفَتِک

ماعَرَفناکَ حَقَّ مَعرِفَتِک

در گلو باز هم صدا مانده                      از سرودن دوباره وا مانده

آمدی وقلم به توصیفت                           روی کاغذ از ابتدا مانده

دل کعبه نه این دهانش بود                      از تعجب شکسته،وا مانده

ای که ناز صدای تسبیحت                     در خرابات جان ما مانده

بر در خانه ات مولا                       کاسه بر دست چون گدا مانده

همّت حیدریِّ زینب توست                        اثری گر زکربلا مانده

ای غدیریِّ،کربلا پرور                          خاک پای توأم مدد حیدر

عَجَزَالواصِفونَ عَن صِفَتِک

ماعَرَفناکَ حَقَّ مَعرِفَتِک

محمد ناصری