آن روز صحرا از عطش تفتیده تر بود

در التهابی آتشین هر خشک و تر بود

آن روز گوئی آسمان نزدیکتر بود

از شهر مکه کاروانی در سفر بود

اما امیر کاروان چون سیر می کرد

در خاطر خود فکر امری خیر میکرد

صدها ملک از آسمان پرواز کردند

در های رحمت را به رویش باز کردند

تفسیر پایان نامه را آغاز کردند

فرمان بلّغ را همه آواز کردند

که ای خاتم پیغمبران بنما نگین را

معلوم کن از بهترینها بهترین را

باید که تو این راه را هموار سازی

این کاروان خفته را بیدار سازی

اینجا غدیر است و هزار اندیشه دارد

در این زمین نخل ولایت ریشه دارد

بر منبری آنجا رسول عشق پا زد

فریاد انی تارکم را برملا زد

یکباره بین خلق مولا را صدا زد

بگرفت دست مرتضی را و صلا زد

فرمود مردم گرد مولا جمع باشید

از بعد من پروانه این شمع باشید