یـوسف فـاطمه تنهـا و دل شکستـه
لب تشنه جان داده، در حجر? در
بسته
می‌گرید چشم همه بر جواد
الائمه

ام‌الفضل می‌خندد بر گری?
همسرش
فـاطمـه می‌گریـد در ماتم پسرش
می‌گرید چشم همه بر جواد
الائمه

پیـکر اطهـر آن حجّت یگانــه
عین آفتاب است بالای بام خانه
می‌گرید چشم همه بر جواد
الائمه

خون ریزد از چشم هر شیع? آزاده
کان تـن نازنین در کوچه‌ها
اُفتاده
می‌گرید چشم همه بر جواد
الائمه

مرغان بر روی بام پرهای خود وا
کردند
سایبـان بـر جسم یـوسف زهـرا
کردند
می‌گرید چشم همه بر جواد
الائمه

یـا الله یـا الله عاشق
کاظمینم
مشتاق تربت آن زاد? حسینم
می‌گرید چشم همه بر جواد
الائمه