گلهاى زهرا شد همه پرپر ز بیداد

در کربلا و سامرا، در طوس و بغداد

نالد همیشه بلبل، از داغ این همه گل

بقیة الله، آجرک الله

بغداد یک بار دگر در غم نشسته

با ناله‏ هاى دجله در ماتم نشسته

شراره در نهاد است، غمزده ‏ى جواد است

بقیة الله، آجرک الله

با آن که همچون غنچه‏ اى خون شد دل او

شریک زندگانیش شد قاتل او

شکوفه‏ ى ولایت، پرپر شد از جنایت

بقیة الله، آجرک الله

در حجره ‏ى در بسته مى ‏سوزد تمامى

جانش ز زهر و پیکرش از تشنه کامى

رمق به جان ندارد، لب تشنه جان سپارد

بقیة الله، آجرک الله

اعدا دگر طرحى چو عاشورا فکندند

بر بام خانه پیکر او را فکندند

جسمش بنفشه فام است سه روزى روى بام است

بقیة الله، آجرک الله

این کشته‏ اى که تشنه لب همچون حسین است

شهید بغداد و غریب کاظمین است

سلام ما به قبر او به جلوه‏ هاى صبر او

بقیة الله، آجرک الله

عالم سیه پوش غمش بر دل نشسته ماتمش

بقیة الله، آجرک الله