زیر
تازیون خورشید              در هجوم
سرد مهتاب
روی بومه یک پرستو     که سه روزه خفته در خواب
آخه غمم اندازه داره            دلم
براش چه بیقراره
چه بی کس و یاره
شرار غم دل رو سوزونده     دیگه برام تابی نمونده
به غم گرفتاره
وای    جواد ابن الرضا
***********
با جوون آل حیدر       
       آشنا ببین چه کرده
پشت در ز آه مولا          بی
امون عدو می خنده
بازم نفس عین
عذابه           دل زمان ز غم
کبابه
آقا چه بی تابه
فلک ببین شرح غماشو        ترکهای
خشک لباشو
که تشنه ی آبه
وای    جواد ابن الرضا
***********
باز دوباره موج دردو         
   باز دوباره آه حسرت
یک پرستو پر میگیره       
      خسته توی اوج غربت
بازم غم و یک گل زهرا       که مونده
باز بی کس و تنها
به حلقه ی اعدا
از آسمون غصه می
باره             گل
رضا نفس نداره
ز زهر کین حالا
وای    جواد ابن الرضا