یا رضا - منتظران مشهدالرضا

نماز امام

«رضا» گلواژه‏ی ایمان و یاری‏
چراغ راه سبز رستگاری‏

حضور نور، نور پاک سرمد
گل آلاله‏ی باغ محمد!

برای عشق، نامی جاودانه‏
برای مهر، مولایی یگانه‏

چو یار آشنا را یاد می‏کرد
«اذان» عشق را فریاد می‏کرد

اذانش رنگ سبز آرزو داشت‏
جهانی از حضورش آبرو داشت‏

قیامت را نشانها در «قیامش»
چه زیبا بود آوای کلامش‏

«رکوعش» عرش را بی‏تاب می‏کرد
دل آیینه‏ها را، آب می‏کرد

سر سجاده مهمانش خدا بود
«سجودش» اعتبار ماسوا بود

به گاه خلوت دل، رازها داشت‏
«قنوتی» عاشقانه، باصفا داشت‏

بهشتی بود خلوتگاه رازش‏
گل و آیینه همراه نمازش‏

رهایی تا خدا را، دوست می‏داشت‏
«نماز» بی‏ریا را دوست می‏داشت‏

چو برمی‏خاست بانگ آشنایش‏
فلک در سجده می‏آمد به پایش‏

گل سجاده‏اش عطر خدا داشت‏
«سلامش» بوی سبز آشنا داشت‏

عروجی داشت، تا اوج رهایی‏
«رضا» آیینه‏دار پارسایی‏

به گاه «ذکر» حال دیگری داشت‏
به سوی اوج‏ها، بال و پری داشت‏

چو «ذکر» عشق را تکرار می‏کرد
زمین را، از خدا سرشار می‏کرد

ملک در حیرت از راز و نیازش‏
فلک آیینه گردان نمازش‏

حدیث عشق با دلدار می‏گفت‏
ز شوق لحظه‏ی دیدار می‏گفت‏

نماز عشق، آری این چنین است‏
نماز عاشقان، شورآفرین است‏

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در چهارشنبه 89/7/21 ساعت 4:57 صبح نظر