دوای دل غمگین

بندگی بر در دربار رضا دین من است‏

خاک روبی ره زائرش آئین من است‏

شکر لله که مقیمم سر کوی شه طوس‏

مهر وی نقش به این سینه‏ی بی‏کین من است‏

بایدی با مژگان خاک درش را روبم‏

کاین عمل نزد خرد موجب تحسین من است‏

بر ندارم ز گدائی درش هرگز دست‏

چون گدائیش دوای دل غمگین من است‏

دارد امید «مروج» که به من لطف کند

خسرو دین که همین خواهش دیرین من است‏

علی اکبر مروج الاسلام