پنجره‏ی سبز

ماییم و دل‏زار و همان پنجره‏ی سبز!
با حال گرفتار و همان پنجره‏ی سبز!
 
ماییم و دلی سوخته از آتش حسرت‏
با چشم گهربار و همان پنجره‏ی سبز!
 
با جان لبالب ز غم و غصه و ماتم‏
در حسرت دیدار و همان پنجره‏ی سبز!
 
عمری همه حسرت همه ماتم، همه دوری‏
با غصه‏ی بسیار و همان پنجره‏ی سبز!
 
با بال و پر خسته و با قلب شکسته‏
با یک دل بیمار و همان پنجره‏ی سبز!
 
آقا! به کرامات شما چشم به راهیم‏
سر بر سر دیوار و همان پنجره‏ی سبز!
 
می‏گفت ز غم «نسترن» ای ضامن آهو!
ماییم و دل‏زار و همان پنجره‏ی سبز!