امتداد ابی - منتظران مشهدالرضا

امتداد آبی

چه سبز می‏شود دلم، چو می‏کند هوای تو
خوشا! دلی که می‏تپد، هماره از برای تو

خوشا! دلی که جز رضا دمی رضا نمی‏شود
در آتش است دم به دم ز عشق جانفزای تو

تو امتداد آبی زلال بی‏کرانه‏ای‏
که مست گشته عالمی، ز جرعه‏ی ولای تو

تو آفتاب روشنی به لحظه لحظه باورم‏
صفای باغ خاطرم ز روی باصفای تو

حضور سبز روشنت ، غروب غصه‏های من‏
صفای خلوت دلم ، زلال روشنای تو

به راه جاودانه‏ام، به عاشقی یگانه‏ام‏
تمام لحظه‏های من ، معطر از ثنای تو

کبوتر دلم ببین چه عاشقانه پر کشید!
در آسمان آبی خیال دلگشای تو

ببر مرا به خلوت همیشه آفتابی‏ات‏
پناه آخرین من ، فدای تو ، فدای تو

مرا بخوان به درگهت ، که بی‏قرار بودنم‏
تمام هستی‏ام رضا ! نثار خاک پای تو

گل ستاره می‏دمد به یادت از دو دیده‏ام‏
قسم به حرمت رضا ، رضای من رضای تو

ز مهربانی تو من چه قصه‏ها شنیده‏ام‏
ز لطف بی‏نهایت و ز بخشش و عطای تو

در انتظار مانده دل ، دل غریب « نسترن »
امید آن که می‏رسد به درد من دوای تو

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در چهارشنبه 89/7/21 ساعت 2:23 صبح نظر