در پناه غریب وادی توس - منتظران مشهدالرضا

در پناه غریب وادی توس

مشد ما عجب صفای دره‏
کعبه‏ی دل، امام رضای دره‏

حجت حق، غریب وادی توس‏
چه وجودی، چه کیمیای دره‏

گنبد و ایوون طلاره ببین‏
جفت گلدسته‏ی طلای دره‏

درچه‏ی دل ره واکن از باطن‏
هی نگا کن خوش نگای دره‏

حج اکبر، طواف مرقدشه‏
عرفاتی دره، منای دره‏

سعی بین صفا و مروه بکن‏
سعی بین حرم، صفای دره‏

ولی المرشد از ره ارشاد
چه حریم و چه خانقای دره‏

کوس و سرنای نقرخنه‏ی آقا
سحر و شوم عجب صدای دره‏

هر که از حادثات تنگ امده‏
به مشد، ملجأ و پنای دره‏

هدف تیر عشق کن دلته‏
دل تو گر که مدعای دره‏

هر دلی جاش پیش حضرت نیست‏
ادم دل شگسته جای دره‏

سرمه‏دون پور کن از غبار رهش‏
دیده حاجت به توتیای دره‏

بری چشم کور مادرزاد
توتیای رهش شفای دره‏

الغرض، بهر درد بی‏درمون‏
مین دارالشفا، دوای دره‏

شتر از زیر کارد قصابی‏
گفت رفتم، شتر خدای دره‏

صاف امد پوشت پینجره‏ی حضرت‏
مدنیس ضامن بقای دره‏

صحبش رفت فراش آقا
کی دیگه حرف و ادعای دره؟

شتره تو باغ ملک آباد
مچره، مسکن و سرای دره‏

به! عجب آق شتر سعادت داشت‏
چه قذر ارج و خونبهای دره‏

بله هر کس که از ره اخلاص‏
امد اینجه، نیش نوای دره‏

یوسفم از بری خودش به مشد
ندره پا و دست و پای دره‏

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در چهارشنبه 89/7/21 ساعت 1:22 صبح نظر