به گوشم مژده ای دوش از سما شد

که ظاهر از افق ماه خدا شد

دلا بیدار شو از خواب غفلت

که سر زد از افق صبح سعادت

در رحمت به روی ما گشودند

به مهمانی حق دعوت نمودند

ندا آمد ز درگاه الهی

مشو نومید گرچه رو سیاهی

بیا ای بنده شرمنده من

مرو جای دگر ای بنده من

دهم من در پناه خود پناهت

ببخشم از کرم جرم وگناهت

خدایا آمدم با رو سیاهی

پناهم ده پناهم ده الهی

چو بحر رحمتت یلبد طلاطم

نماید صاحب خود را گنه گم

همیشه عفو بخشش هست کارت

 مشو راضی که سوزم من به نارت

خداوندا تو امضا کن براتم

بده از آتش دوزخ نجاتم

دل غرق گناهم منجلی کن

منور با تولای علی (ع)کن

ببخشا جرم وتقصیر (هنرور)

بحق مرتضی ساقی کوثر