برخاک راهت ای دوست بازا که سر گزارم

چون غیر دیدن تو فکری به سر ندارم

گر از کرم تو جانا سویم دمی بیایی

از شکر دیدن تو جان در رهت سپارم

اندر مطاف رویت هر لحظه در طوافم

چون غیر خال رویت من کعبه ای ندارم

روی مه تو عمری گردیده قبله گاهم

هر روز در نمازم سوی تو سجده ارم

در راه عشق تو من گر قطعه قطعه گردم

بازم بدان که جانا دست از تو بر ندارم

در وقت مردن هر کس دارد کسی به بالین

ای کاش وقت مردن باش تودر کنارم

گر زین جهان فانی بار سفر ببندم

هر دم نسیم عشقت میبارد از مزارم

شاعر مهدی محمدزاده