بــاز عــنـایــت شــده لـطـف خـدا

    باز شــدم زائـــر کـــوی رضــــا


    هـمچـو کبوتر به سویش پر زدم

    در حـرم و روضــه مــولا رضـا


    رفـتـم و دیــدم کـه بـه چشمان تر

    گــرد رواقــش هــمــه در الـتجا


    صـحـن و سرای شه اقلیم عشق

    طـعــنـه زنـد بـه جاه عرش علا


    بــه یــاد یـاران و عـزیـزان همه

    در آســتــان او شـــدم در دعـــا


    بـــارخــدایــا شـه مـلـک طـــوس

    تو بگذار از ما و بپوشان خـطـا


    «حیاتی» از خالق سبحان بخواه

    طـواف و حـج و نـجـف و کربلا