شب شهادت

 در خانه دگر جز گل امید گلی نیست

جز سوخته دلهای غم آلود دل نیست

 بابا چه کنم کرده طبیب تو جوابم

گوید که مداوای دگر بهر علی نیست

 زینب نکند صبر اگر، وای به حالم

جز اشک حسینم مدد محتملی نیست

 با اینکه مدارای تو شد شامل قاتل

جز بغض تو در سینه آن خصم ولی نیست

 آنانکه به کف شیر گرفتند برایت

در عهد و وفاشان به تو اهل عملی نیست

 با طایفه کوفه بگویید پس از این

آسوده بخوابید که جنگ جملی نیست

 می‏ بینم از این پس بخدا غربت خود را

من بعد برای حسنت تنگ دلی نیست

 دیگر نتوان ماند ز بعد تو به کوفه

همدردی و دلسوزی شان جز حیلی نیست

 در شیون کوفی اُفقی تار ببینم

تا هلهله لشگر کوفی خللی نیست